สวัสดีครับ ผมเจย์ออน

วันนี้เราจะมาดูกันว่านิยามและลักษณะเฉพาะของ JCF คืออะไร

JCF คืออะไร?

JCF ย่อมาจาก Java Collections Framework ซึ่งหมายถึงชุดคลาสที่ให้วิธีมาตรฐานในการจัดการข้อมูลจำนวนมากอย่างง่ายและมีประสิทธิภาพ นั่นหมายความว่าโครงสร้างข้อมูลสำหรับการจัดเก็บข้อมูลและอัลกอริทึมสำหรับการประมวลผลข้อมูลจะถูกจัดโครงสร้างและนำไปใช้งานเป็นคลาส ที่นี่ Collections หมายถึงชุดหรือกลุ่มของข้อมูล

Framework vs Library

"กรอบงาน" สามารถเรียกได้ว่าเป็น "ชุดของคลาสและอินเทอร์เฟซที่ทำงานร่วมกันเพื่อแก้ปัญหาเฉพาะของซอฟต์แวร์" และเป็น งานของโปรแกรมเมอร์ที่จะทำให้แอปพลิเคชันสมบูรณ์แบบ ไม่ใช่แอปพลิเคชันที่เสร็จสมบูรณ์ ในทางกลับกัน ไลบรารีหมายถึงชุดของเครื่องมือที่ สามารถนำมาใช้ได้โดยตรง

หากต้องการอธิบายความแตกต่างของทั้งสองอย่างให้ชัดเจนยิ่งขึ้น กรอบงานจะควบคุมลำดับการทำงานโดยรวม และผู้ใช้จะเขียนรหัสที่จำเป็น ลงในกรอบงาน ในขณะที่ไลบรารีเป็นผู้ใช้ที่สร้างลำดับการทำงานโดยรวมและใช้ไลบรารี

ที่มาของการนำ JCF มาใช้

ก่อนที่จะนำ JCF มาใช้ วิธีมาตรฐานในการจัดกลุ่ม (Collection) อ็อบเจกต์ Java คือ Arrays, Vectors, Hashtables ซึ่ง Collection เหล่านี้ไม่มีอินเทอร์เฟซร่วมกัน ดังนั้น แม้ว่าจุดประสงค์ของ Collection เหล่านี้จะเหมือนกัน แต่ก็ต้องกำหนดแยกกัน ซึ่งเป็นปัญหา และเนื่องจากแต่ละ Collection ใช้เมธอด ไวยากรณ์ และคอนสตรัคเตอร์ต่างกัน การที่นักพัฒนา ต้องใช้ Collection เหล่านี้จึงทำให้เกิดความสับสนได้ง่าย

// Java program to demonstrate 
// why collection framework was needed 
import java.io.*; 
import java.util.*; 
  
class CollectionDemo { 
  
    public static void main(String[] args) 
    { 
        // Creating instances of the array, 
        // vector and hashtable 
        int arr[] = new int[] { 1, 2, 3, 4 }; 
        Vector v = new Vector(); 
        Hashtable h 
            = new Hashtable(); 
  
        // Adding the elements into the 
        // vector 
        v.addElement(1); 
        v.addElement(2); 
  
        // Adding the element into the 
        // hashtable 
        h.put(1, "geeks"); 
        h.put(2, "4geeks"); 
  
        // Array instance creation requires [], 
        // while Vector and hastable require () 
        // Vector element insertion requires addElement(), 
        // but hashtable element insertion requires put() 
  
        // Accessing the first element of the 
        // array, vector and hashtable 
        System.out.println(arr[0]); 
        System.out.println(v.elementAt(0)); 
        System.out.println(h.get(1)); 
  
        // Array elements are accessed using [], 
        // vector elements using elementAt() 
        // and hashtable elements using get() 
    } 

ตามรหัสข้างต้น แม้ว่าจุดประสงค์เพียงแค่การใส่และค้นหาองค์ประกอบแล้วแสดงผลลัพธ์ แต่ไวยากรณ์ที่ใช้จะแตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น สำหรับการใส่องค์ประกอบ vector จะใช้ addElement() ในขณะที่ Hashtable จะใช้ put()

ดังนั้นนักพัฒนา Java จึงออกแบบอินเทอร์เฟซร่วมกันเพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านี้ และนั่นคือ Java Collections Framework ที่เราจะแนะนำในวันนี้ โปรดทราบว่า เมื่อ JCF ปรากฏขึ้น Vector และ Hashtabls กลายเป็นคลาสที่ล้าสมัย และไม่ค่อยถูกนำมาใช้ในปัจจุบัน

ข้อดีของ JCF

(1)การนำรหัสกลับมาใช้ใหม่ได้ง่าย

(2)ให้การนำไปใช้งานโครงสร้างข้อมูลและอัลกอริทึมที่มีประสิทธิภาพสูง ซึ่งช่วยเพิ่มประสิทธิภาพและคุณภาพของโปรแกรม

(3)ให้อินเตอร์โอเปอเรเบิลลิตี้ระหว่าง API ที่ไม่เกี่ยวข้องกัน

(4)ใช้เวลาน้อยลงในการเรียนรู้และออกแบบ API ใหม่

(5)ส่งเสริมการนำซอฟต์แวร์กลับมาใช้ใหม่ นี่เป็นเพราะโครงสร้างข้อมูลใหม่ที่ใช้ JCF นั้นสามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้ ด้วยเหตุผลเดียวกัน คุณสามารถใช้ JCF เพื่อสร้างอัลกอริทึมใหม่โดยใช้อ็อบเจกต์ที่ใช้ JCF

สรุป

เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับความหมายของ JCF รวมถึงสาเหตุที่นำมาใช้และข้อดี

ในครั้งต่อไป เราจะพูดถึงลำดับชั้นของ JCF